Hiçten Adam

Herkes söyledikleri için pişman olur ben sustuklarım için pişman oluyorum. Zamanın meftunlarıydık biz. Kuru bir yaprak misali rüzgârın yön verdiği kaderimizi suçlayarak, cehaletimize yenilmiştik. Bize göre hep birileri suçluydu. Dilediklerimiz olmadığı zaman kader suçluydu, sevilmediğimiz zaman sevdiğimiz suçluydu, maddi sıkıntı çektiğimizde bize o refahı vermeyen ailemiz, sınıfta kaldığımızda öğretmenimiz suçluydu. Hep birilerinin suçunun altına sakladık gerçekleri, hep birileri bahanemizdi. Kılıfımız
hazır, sebebimiz çoktu. Kimse kendi azminden, kendi iradesinden, kendi seçiminden sorumlu değilmiş gibi davrandık senelerce… Sonra bir gün, bu satırları okuduk, düşündük, irkildik, biraz hak verdik, biraz suçladık yine de… Sanki

İbda (İcad): Allah'ın eşyayı ve mevcudatı benzersiz ve modelsiz, hiçten ve yoktan var etmesine denir. Allah'tan başka hiçbir ... diyen adam, yok olmalı!"(1). (1) bk.