Gök Ekini Biçer Gibi - Tarık Buğranın Anadolusu

Perşembe günleri kasabada pazar kurulur, bu insanlar da alacaklarını almak, satacaklarını satmak için gelirlerdi...Suskun insanlardı bunlar. Bütün gün sekiz on kelime ya söylerler ya söylemezlerdi. Alacak oldukları şeyler gramla tartılırdı: iki yüz gram toz şeker, elli gram kahve..Ve çocuklarına götürmek için yüz gram helva! Onlar hala dirhem derlerdi, okka derlerdi, arşın derlerdi. Ve belki de, içlerinden, okkanın da arşının da hayrı kalmadı diye geçirirlerdi. Çocukluk ve gençlik yıllarını geçirdiği Anadolu insanını ev düzeninden, sokağına, misafir ağırlama biçiminden eğlencesine velhasıl gündelik hayatın en küçük unsurundan doğa ve çevresiyle ilişkilerine kadar canlı ve içten anlatımıyla okuyucusuna aktaran usta bir yazarın gözüyle Anadoluya bakmak... Uzakta ama bir o kadar bize yakın Anadoludan sesler, görüntüler, kokular eşliğinde....



Sayfa Sayısı: 490

Baskı Yılı: 2010


Dili: Türkçe
Yayınevi: Paradoks Kitap

Yalnızlığım bozkıra at sürer, gök ekini biçer gibi Gökyüzünde kartal kanat süzülür deyişleri recm edilmiş bir ozan Issık gölü kan kokar, Ana rahmine vakitsiz düşen karşılıksız aşklar yüzünden Hissetmediğini bilsem de, Burun kıvırdığın o bozkırın tam ortasına kurup masayı, bir mısraını hatırlar “Gök ekini biçer gibi” ve devamını Yüzbaşı Hamdi getirir: “Yanar özüm, köynür özüm.” (Buğra, 2001a:242) Yazar, kıyılacak can için duyulan üzüntüyü ortaya koymak amacıyla duruma uygun olan Yunus Emre’den mısraları kahramanlarına okutur.