Aşk ve Şefkat Pırıltıları Bediüzzaman

Aşk, kimsede suç aramaksızın bağışlamaktır. Çünkü aşkta kin ve nefrete yer yoktur. Zira iki zıt bir arada olamaz. Aşk sabır ister, katlanmak gerek. Aşk, doymak bilmez, verdikçe daha çok ister.

Aşk, kimsede suç aramaksızın bağışlamaktır. Çünkü aşkta kin ve nefrete yer yoktur. Zira iki zıt bir arada olamaz. Aşk sabır ister, katlanmak gerek. Aşk, doymak bilmez, verdikçe daha çok ister. Aşk, kimsede suç aramaksızın bağışlamaktır. Çünkü aşkta kin ve nefrete yer yoktur. Zira iki zıt bir arada olamaz. Aşk sabır ister, katlanmak gerek. Aşk, doymak bilmez, verdikçe daha çok ister.

Şefkat; aşk ve muhabbetten çok daha keskin, çok daha parlak, çok daha ulvî, çok daha nezih ve peygamberlik makamına çok daha lâyıktır. Fakat aşk ve muhabbetin, Allah’tan başkasına şiddetli biçimde duyulmasını farz etmek, yüksek peygamberlik makamına uygun düşmemektedir. Şefkat hata ve problem karşısında merhameti de yanına alır ve artış gösterir. Kusursuzluk temeline oturtulmuş olan aşk affetmez, şefkat her daim af ile muamele eder. Bir toplum ya da aile hayatında şefkatin yerini aşk alırsa çoğunluk buna yönelirse o toplumda merhamet, acıma, vericilik gibi hasletler gider; benlikler büyür.

Daha önce aşk ve şefkat üzerine yazdığım bir yazıya, okuyucularımızdan aşk ve şefkatin kimyası nasıl olur ve canlı vücudunda hangi değişmeler olur bu şekilde bir yazı yazar mısın diye attığı bir mesaj üzerine bu yazı kaleme alınmıştır. Şefkat; aşk ve muhabbetten çok daha keskin, çok daha parlak, çok daha ulvî, çok daha nezih ve peygamberlik makamına çok daha lâyıktır. Fakat aşk ve muhabbetin, Allah’tan başkasına şiddetli biçimde duyulmasını farz etmek, yüksek peygamberlik makamına uygun düşmemektedir.

Çünkü aşk emek ister; aşk bağlanmak ister, aşk sabır ister, aşk şefkat ve merhamet ister efendim. Aşk bir miktar da acı çekmektir. Hedonist insanın bu duygularla ne işi olur ki! Bediüzzaman Said Nursi Hazretleri böyle yüksek bir hasleti “aşk” duygusundan yüksek görür. Hatta Hz. Yakup (as)’un Hz. Yusuf (as)’a olan şiddetli hissiyatının tasavvufta olduğu gibi “aşk” değil şefkat olduğunu ifade ederek şu ifadelere yer verir: "Şefkat, aşk ve muhabbetten çok keskin ve parlak ve ulvi ve nezihtir ve makam-ı nübüvvete layıktır.