Ankara-İyi Kalpli Üvey Ana

Sizin hiç Ankarada dayınız oldu mu? Benim bir kere oldu. Dayımdan ummazdım bunu kahroldum! İstanbulda çözülmez işlerin içerisine girmiştim. Çözülmez dedimse yanlış anlamayın, bürokratik, kırtasiye işleri anlayacağınız. Babam yıllar sonra aslında benim bir dayımın olduğunu ama onun dar zamanlarda ortaya çıktığını kulağıma doğru fısıldayıverdi. Ben ona aklımda iyi kalsın ve diğer vilayetlerdeki sahici dayılarımla karıştırmayayım diye dar zaman dayısı adını vermiştim. Çok büyük bir kapıdan giriliyordu dayımın bulunduğu yere. İlk kez o zaman inanmıştım dayımın ne denli büyük olduğuna. Her kapı bir diğerine açılıyor bir sürü koridordan geçiyordum. Yakamda ziyaretçi kartımla kaç merdiven çıktım bilmiyorum. Sonra bir refakatçi bayan eşliğinde yıllar sonra ilk kez karşılaşacağım dayımın odasına doğru yürüdüm. Dayım olacak adam sanki dünyanın bütün problemlerini gönüllü olarak üstlenmiş bir civanmert edasıyla meşguliyetini ima edercesine başıyla beni selamladı. Dilimin döndüğünce en kısa cümlelerle neden orada olduğumu anlatmaya çalıştım. Aslında beni dinlemiyor sadece dinliyormuş gibi yapıyordu. Önündeki neye yaradığı anlaşılmayan kâğıda adımı soyadımı yazarken ilk kez beni hiç unutmasın diye doyasıya dayı diye söylemeye hazırlanıyordum ki o benden evvel davrandı: ...
(Tanıtım Bülteninden)



Sayfa Sayısı: 127

Baskı Yılı: 2016


Dili: Türkçe
Yayınevi: Çizgi Kitabevi

21 Kas 2016 ... Büyük şair Yahya Kemal 'Ankara'nın İstanbul'a dönüşünü' sevmişti. Cemal Süreya da 'İyi kalpli üvey ana' diye seslenmişti yeni Başkente. 26 Kas 2014 ... Ne güzel demiş Cemal Süreya: “Ankara, iyi kalpli üvey ana.” diye. 4 yıldır Ankara esaretinde olan bir İstanbullu olarak Ankara'yı yazmaya karar ...