Aslında Hüzündü Hepsinin Yaşadığı

FÜSUN ÖNALaslında hüzündü hepsinin yaşadığıYedi yıl göz açıpkapayana kadargeçti. İşte yedinci kitabımdan bazı alıntılar......Dünya üzerindeki tüm insanlar, pırıl pırıl güneşe yüzlerini dönüp, hafif esen rüzgârda dans eder gibi sallanan, altın sarısı ay çiçeği tarlalarının aydınlığında yaşıyabilseydi......Erkekler,dolaylı ve dokundurmalı konuşmaları pek anlamıyorlar. Ya da anlamak istemiyorlar! İşlerine gelmiyor kurulu düzeni bozmak. Evlilik monotonlaştığında erkeklere pek bir şey olmuyor. Yaşamlarını pekala çok yönlü-bol mönülü olarak sürdürüyorlar. Kadınsa, aptal gibi oturuyor ve bekliyor. Hep bekliyor. Hiç gelmeyecek olan Godotyu bekler gibi......Sınırsız olsaydı şu dünya. Herkes kendi dini inancı içinde yaşarken, karşısındakinin inancına da saygı duyabilseydi. Savaşlar, çirkin silahlar hiç olmasaydı...



Sayfa Sayısı: 368

Baskı Yılı: 1996


Dili: Türkçe
Yayınevi: İnkılap Kitabevi

yaşanan dramı, sadece romanı arayan –aslında gayet akıllı– okurların gözünde ... oğlu, hepsi Paris'in namlı burjuvalarından, hepsi babadan oğula evli!..” ... dükünün dediği gibi lağımlarda yaşayan eşi az bulunur bir deha. ... sonsuz ... Aslında bilirsiniz; hüzünlü olan her şey ötekileştirilir, gariban bırakılır bu çağda. ... Hepsi… Kenarda kalmış öylece duruyorlardır. Hüzün, insan olmanın ağırlığı ... çok inancın gölgesinde yaşayan ve bu bağlamda kendisini sorumlu hissed...